انواع پیگمنت ها و کاربردشان در صنعت رنگ سازی

رنگ مویتان را انتخاب کنید و در این روش باید از رنگی که روشن تر است رنگ انتخابیتان است برای پیگمنت تراپی و رنگ کردن استفاده کنید. همانطور که بالاتر گفتیم در پیگمنت تراپی شما رنگدانه های مصنوعی را به موهای سفید اضافه میکنید تا رنگ گرفتن و نفوذ پذیری شان بیشتر شود. برای افرادی که تمام موهایشان سفید شده است برای پیگمنت تراپی نیازی به اضافه کردن آب زیاد به رنگ ندارید و فقط چند قطره آب کافیست. پیگمنت تراپی معمولا برای رنگ های روشن انجام می شود ، رنگ های تیره با پایه 6 به بالا بدون نیاز به پیگمنت تراپی به خوبی روی موی سفید سایت تاک فام (https://takfam.com) می نشینند. حتی موهای دکلره شده هم با روش های شیمیایی فاقد پیگمنت شده اند بنابراین اگر بخواهید موی دکلره و بلوند خودتان را تیره تر کنید ، می توانید از پیگمنت تراپی بهره ببرید. حالا همان رنگ را با اکسیدان شماره 1 مخلوط کنید و روی موها بزنید و بعد از نیم ساعت موها را بدون شامپو آبکشی کنید. درجه خلوص آب هر چه بیشتر باشد ، تاثیر پیگمنت تراپی بیشتر است ، آب مقطر بهترین گزینه برای پیگمنت تراپی است. رنگ مویتان را انتخاب کنید. از آنجا که رنگ های گرم قابلیت جذب بیشتری دارند بهترین گزینه ها برای پیگمنت تراپی محسوب میشوند. برای پیگمنت تراپی در این روش رنگی با یک درجه روشن تر را با کمی آب مقطر مخلوط کنید و روی موهای سفید بزنید و بعد از 10 دقیقه با دستمال حوله ای از روی موها پاک کنید.

محصولات متداول: پیگمنت قرمز ۱۷۰ و پیگمنت قرمز ۱۸۷. کاربرد آنها به دلیل شفافیت و روشنی رنگ در صنعت چاپ به دلیل پایداری نوری و دیگر شرایط کاربردی مورد نیاز است. کیناکریدون آلبالویی (پیگمنت قرمز ۲۰۶) مشابه است اما مخلوطی از بلورها با ۴، ۱۱-دی کلروکیناکریدون است. هردوی آنها به نام پیگمنت بنفش ۱۹ نامگذاری می شوند، گونۀ بتا رنگ بنفش و گونه گاما رنگ قرمز تولید می کند. مشابه آبی فتالوسیانین، مولکول کیناکریدون می تواند به صورت شکلهای پلی مورفی اصلاح شده (آلفا، گاما و بتا) وجود داشته باشد. ساختار پیگمنت قرمز ۱۸۷ بسیار پیچیده تر از پیگمنت ساده نفتول AS است. مشتقات ساختار پایه آنها زیر گروهی مرسوم به کیناکریدن کونیون است. مولکول کیناکریدون پایه می تواند به چهار شکل فضایی تهیه شود، اگرچه فقط شکل ترانس خطی در مقیاس تجاری تهیه شده است. پیگمنت های کیناکریدون مهم ترین گروه رنگدانه های با کیفیت عالی هستند که امروزه وجود دارد. کیناکریدون بنفش و قرمز به دلیل خواص عالی در بیشتر سفارشات کاربردی رنگ متداول است. دستاوردهای متعاقب منجر به رشد تعداد محصولاتی می شود که به علت خواص بهبود یافته به عنوان پیگمنت های با کیفیت عالی مورد بررسی قرار گرفته اند. دو تای آنها به طور تجاری به وسیله فرایندهای پرداخت متفاوت رنگدانه خالص تهیه می شوند. کیناکریدون طلایی و آلبالویی جایگاه خاصی در رنگهای مورد استفاده در صنایع خودروسازی دارند. این پیگمنت در اواخر دهه ۱۹۵۰ ابداع شدند و امروزه گستره ای از پیگمنت های تثبیت شده ای را تشکیل می دهند که در رنگهای مرغوب به کار می روند. همانطور که در بخش رنگدانه های کلاسیک نفتول AS مشاهده شد، بزرگ شدن ساختار مولکولی اصلی، محصولاتی با خواص بهبود یافته ای تهیه شد. این ساختار هنگامی که به شکل مخلوط بلورهای استخلاف نشده کیناکریدون در می آید رنگ زرد کیناکریدون را تولید می کند (پیگمنت نارنجی ۴۹،۴۸).

هر پیگمنت مناسب بایستی با مواد سازنده تکمیل سازگار باشد. امکان دارد بار الکتریکی حاصل از ظرفیت ثانوی مواد که بواسطه انتقال رنگها و پیگمنتها ناشی میشود، در سازگاری پیگمنت اثر سوء داشته باشد. و به گفته دیگر باید اثرات همگی مواد به کار رفته برای تهیه خمیر را تحمل کند. هنگامی رنگ پیگمنت به ماده حامل آن نفوذ میکند، نشان میدهد که پیگمنت مزبور رنگ پس خواهد داد. چون در این صورت با دیگر مواد سازنده به خوبی آمیخته نمیگردد. پودر پیگمنت هنگامی که به دستگاه مخلوط کن و به همزنی که محتوی سایر مواد سازنده خمیر پیگمنت است تزریق میشود نبایستی قلمبه شده و یا در سطح مایع شناور باشد. پیگمنت بایستی کمترین تراکم یا چگالی را برای عدم شناوری داشته باشد. خمیر تهیه شده با چنین پیگمنتها اثر رنگ پس دهی خواهد داشت. رنگ پس دادن و کوچ رنگ پیگمنت دو سازه بسیار مهمی هستند که در انتخاب پیگمنت باید مد نظر باشند.

این پیگمنتها به عنوان “پیگمنت های مصنوعی” نیز شناخته میشوند. پیگمنت های معدنی طیف وسیعی از رنگ ها را شامل میشوند: که خالص ترين آن پيگمنت سفيد (تیتان) و سياه ترين پيگمنت، کربن بلک است. پیگمنتهای معدنی توسط فرآیندهای شیمیایی نسبتاً ساده مانند اکسیداسیون تولید میشوند. به طور کلی، پیگمنتهای معدنی معمولاً در صنعت مورد استفاده قرار میگیرند که به دلیل ثبات نوری و کم هزینه بودن مورد پسند هستند. میباشند. به دلیل ترکیبات، پیگمنتهای معدنی معمولاً نسبت به پیگمنتهای آلی مات و نامحلول هستند. پیگمنتهای معدنی بر پایهی زنجیره و حلقهی کربنی نیستند بلکه شامل مواد معدنی معمولا فلزات و نمکهای فلزی، مانند یونهای زینک، تیتانیوم، نیکل، کبالت، منگنز، کروم و… برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ی پیگمنت سفید به مقالهی تیتان در وبلاگ گروه صنعتی مکرر مراجعه کنید. پیگمنتهای سفید به رنگها افزوده میشود تا هزینه آنها کاهش یابد یا خواص آنها بهبود یابد. آنها در آزمایشگاه فرموله میشوند و دامنه وسیعی از کنترل را برای تولیدکنندگان پیگمنت معدنی فراهم میکنند.

از پیگمنت معدنی در ساخت جوهرهای چاپ سیاهرنگ، مرکبهای چاپ و رنگرزی کاغذ و تأسیسات آهنی استفاده میشود. به طور کلی پیگمنت رنگ، شامل دو نوع آلی و معدنی است. ترکیبات مختلف کادیوم برای تهیه رنگهای زرد روشن، نارنجی و قرمز درخشان کاربرد دارد. از ترکیبات خاص کرومی در تهیه رنگهای زرد، نارنجی و سبز استفاده میشود. بنابراین پیگمنت به دو صورت طبیعی یا سنتزی به وجود میآید. همانطور که گفته شد پیگمنت آلی در طبیعت یافت میشود، در حالی که پیگمنت معدنی، نیاز به تولید در شرایط ویژه دارد. پیگمنتهای خاکی اکسید آهن در تولید بخار زرد و نارنجی، سینا (نارنجی و قهوهای) و عنبر قهوهای کاربرد دارد. پیگمنت، رنگدانههای جامد پودری شکل است که در آب به صورت نامحلول باقی میماند و شامل انواع رنگهای سیاه، سفید و رنگی است. عمده کاربرد پیگمنت در صنایع رنگرزی و رویه زدن است. کاربرد پیگمنت معدنی بر اساس خواص آن متفاوت است. هر کدام از انواع پیگمنتهای آلی و معدنی خواص ویژهای دارند. در این مقاله به معرفی انواع پیگمنت و کاربردهای آن پرداختیم.

ادامه